Wat veroorzaakt leegte? Als je gelooft in een wereld van tegenpolen waar de kwesties waar of onwaar of zwart of wit zijn, kun je niet geloven in onze ware aard, onze Eenheid met Al Dat Is. Dit geloof in tegenpolen, of dualiteit, is de ware oorzaak van ALLE gevoelens van emotionele leegte van de mensheid.

Dus ik kan alleen voor mezelf en mijn overtuigingen over dit onderwerp spreken. Hier is mijn eigen ervaring van leegte: Mijn hele leven was ik me bewust van deze leegte, een enorm ontbrekend deel van mij dat mijn meedogenloze zoektocht naar waarheid voedde. Zelfs als jong kind vroeg ik me dat af “Wat is de zin van het leven? We worden geboren, gaan naar school, maken carrière (of niet), trouwen, voeden kinderen op, gaan dood en onze kinderen herhalen de cyclus. Maar waarom? Het is zo zinloos!” Geen van deze dingen die zo velen als vanzelfsprekend beschouwen als 'leven' kwam ook maar in de buurt van de leegte, en ik heb altijd geweten dat ze dat nooit zouden kunnen.

Hoewel ik niets anders begreep, zocht en zocht ik, in relaties, in ervaringen, op mystieke plaatsen, op spirituele paden, maar niets kwam in de buurt van het beantwoorden van mijn vragen, of het opvullen van de leegte. Toen… toen ik eindelijk antwoorden begon te vinden op mijn grote vragen en ik besefte dat het allemaal een illusie is, NIETS in deze wereld is echt, het is allemaal een dikke leugen! Ik ging in een diepe leegte terecht, zo somber en leeg dat ik niet dacht dat ik er ooit uit zou komen. Er was niets, en als er niets bestaat, dan doe ik dat tot op zekere hoogte ook niet, zoals ik mezelf momenteel zag.

Maar ik moest daar doorheen als onderdeel van mijn reis, want toen ik mijn Eenzijn met God, of Al Dat Is, echt begon te begrijpen, is de vreugde die die leegte vult onverklaarbaar. Het gaat nu om het leren omgaan met de leegte. Het is leeg zijn van de 'wereld', er zijn geen wensen/verlangens/overtuigingen/oordelen om te proberen de leegte te vullen, zodat echte vreugde zijn plaats kan innemen – niet dat ik 100% van de tijd in die ruimte kan blijven, verre van dat , maar dat is waar ik nu naar streef.