Ontsteking en de schreeuw van het lichaam: het decoderen van de cellulaire oerschreeuw

Wanneer cellen zich bedreigd voelen, reageren ze. Vaak handelen ze intelligent. Als we een splinter krijgen, veroorzaken ze een ontsteking waardoor de splinter gemakkelijker te verwijderen is. Ook weten ze hoe ze moeten omgaan met een schrammetje of een verkoudheid. Wanneer cellen echter overweldigd raken, bijvoorbeeld wanneer zij of het lichaam een ​​situatie niet aankunnen, schreeuwen ze om hulp. Dit komt in vele vormen voor, waaronder pijn, roodheid, ontsteking en een laagfrequente trilling. Al deze prikkels maken omringende cellen wakker om mee te doen aan wat duidelijk een aandachttrekkende schreeuw is.

Je hebt misschien gehoord dat het lichaam ontstekingen veroorzaakt door ontstekingscellen aan te maken. Elke levende cel in uw lichaam is echter in staat een grote verscheidenheid aan dingen te produceren, waaronder vloeistoffen die zwelling, reiniging of smering veroorzaken. Soms genereren ze hitte om infecties beter te bestrijden, en vaak creëren ze pijn om uw aandacht te vestigen op een probleem dat uw bewuste hulp vereist. Ze roepen de benodigde middelen in, of het nu gaat om een ​​verhoogde of verlaagde bloedstroom of witte bloedcellen om infecties te bestrijden.

Cellen orkestreren het genezingsproces en zijn daar meestal erg goed in. Soms hebben ze hulp nodig, bijvoorbeeld wanneer ze de cavalerie van witte bloedcellen inschakelen of meer pijn veroorzaken. Er zijn echter momenten waarop cellen in paniek raken omdat de ramp te groot lijkt of omdat de hulp waar ze om vragen uitblijft. Dit is wanneer ze schreeuwen. Ze trekken alles uit de kast: zwelling, hitte, pijn. Ze lieten ook een oerkreet horen, een chaotische laagfrequente trilling die de normale activiteiten van de cellen om hen heen verstoort. Deze andere cellen stoppen met wat ze aan het doen zijn en beoordelen de situatie. Als ze kunnen helpen, springen ze in. Als ze het er echter over eens zijn dat de situatie nog lang niet onder controle is, kunnen velen meedoen aan de oerschreeuw.

Wat is deze oerschreeuw? Je kunt het echt zien als iemand boos, angstig of wanhopig is. Je kunt hun handen of hun hele lichaam zien trillen of je kunt een aarzeling in hun stem horen. Waar een kind valt en een boe-boe heeft, schreeuwt en huilt hij. Hij rent naar mama die over de wond wrijft. Als de cellen er zeker van zijn dat alles goed komt, verdwijnt de oerkreet vaak onmiddellijk en verloopt de genezing die nodig is normaal. Hetzelfde gebeurt wanneer een massagetherapeut de handen op een pijnlijk deel van uw lichaam legt. De melding die je krijgt is dat alles in orde komt. Je cellen ontspannen, de pijn neemt af en de benodigde genezing versnelt.

Ik ben een frequentieman, dus telkens als ik hoor dat er een signaal is, vooral zoiets interessants als een oerschreeuw vergezeld van een trilling, vraag ik onmiddellijk: “Wat is het frequentiebereik? In dit geval past het duidelijk in het patroon van het thetaritme van de hersenen. Zoals de Infratonic signaal in de Chi Palm, deze cellulaire schreeuw is een laagfrequente trilling, een geluid. In plaats van de kalmte en medewerking die de CHI Palm teweegbrengt, zorgt de schreeuw echter voor emotionele onrust, onenigheid en wanhoop. Deze reactie kan op menselijk niveau worden versterkt als we naar tv-nieuws of wanhoopsfilms kijken, of naar anderen luisteren als ze ons verschrikkelijk nieuws vertellen. Het luisteren naar de schreeuw van anderen dwingt onze cellen om mee te schreeuwen. Dit versterkt de schreeuw in ons, samen met de pijn en het lijden van het lichaam.

De Primal Scream dient meestal zijn doel. Het mobiliseert genezende en beschermende krachten om overleving en efficiënt herstel te helpen verzekeren. Als de oerschreeuw aanhoudt, betekent dit dat er iets anders mis is dat niet wordt aangepakt. Het blokkeren van de schreeuw met pijnblokkers betekent over het algemeen het negeren of niet hebben geïdentificeerd van het echte probleem.