Een paar maanden geleden kreeg ik een frontale botsing waardoor ik erg getraumatiseerd raakte tijdens het rijden. Ik reed met mijn kleinzoon in de vrachtwagen toen een tegemoetkomende auto niet stopte voor zijn licht en ons tegenkwam met ongeveer 50 kilometer per uur. We werden in het ziekenhuis uitgecheckt voor fysieke problemen en werden vrijgelaten met hobbels, blauwe plekken en pijnlijke plekken. Emotioneel was ik erg aangedaan en merkte dat ik letterlijk niet achter het stuur van mijn auto kon kruipen om ergens heen te rijden. Ik schudde ongecontroleerd en kreeg een regelrechte paniekaanval terwijl ik gewoon op de bestuurdersstoel zat. Ik bleef twee maanden thuis en vertrouwde op anderen voor ritten (zelfs als passagier was ik erg bang en zenuwachtig van binnen. Ik voelde me erg nerveus en onzeker en verwachtte dat iemand ons zou slaan. Gelukkig gebeurde dat niet) .

Een paar maanden na het ongeluk had ik een sessie over de Nessor machine en was in staat om veel trauma los te laten dat in mijn lichaam werd vastgehouden, en voelde best goed na de sessie. Ik had geen verwachtingen over de uitkomst en was alleen met een gevoel van interesse en nieuwsgierigheid naar binnen gegaan, dus stel je mijn verbazing voor toen we buiten kwamen en ik eigenlijk naar huis wilde rijden. Ik was opgewonden om achter het stuur te kruipen en terwijl ik naar huis reed, mijn vriendin in haar auto volgend, bleef ik de affirmaties keer op keer herhalen. Ik was voorzichtig aan het rijden; Ik reed langzamer dan normaal, maar had geen paniekaanvallen, geen trillingen, geen ademhalingsproblemen en geen gevoel van angst of dreigende ongelukken. En terwijl ik de affirmaties bleef herhalen, voelde ik me met elke kilometer beter en beter.

Vandaag ben ik weer voltijds aan het rijden, wat een enorme zegen is omdat we ver uit het land wonen en overal minstens 30 minuten verwijderd is. Ik geloof echt in de kracht van deze geweldige machine. Ik ben heel dankbaar dat ik mijn vroegere veilige, zelfverzekerde, rijgedrag heb gevonden.